Zişan: o yok artık, ben yokum, kimse yok, kimse gelmedi, kimse gelmeyecek, bunu söyleyince içim ağlamaya başlıyor, içim kendine acımaya başlıyor, bütün gövdem acıyor.

o yok artık, ben yokum, kimse yok, kimse gelmedi, kimse gelmeyecek, bunu söyleyince içim ağlamaya başlıyor, içim kendine acımaya başlıyor, bütün gövdem acıyor.