Kar yağardı geceleri,Üşürdüm.
Sırtımı duvara dayayıp,
otururdum dizlerimi kırarak.
Ellerimi bağdaştırırdım dizlerimde.
Harıl,harıl yanan Şömine,
Ve ondan çıkan yanan odun sesleri.
Uzuun,Uzuun düşünürdüm,
Gözlerimi kapatarak.
Sonra yüz hatların gelirdi aklıma,
Şekiller çiziyorum o hatlardan,
Belki ucu,buluştuğumuz yer olur diye.
Galiba elektrikler