Kuranı Hz Muhammed mi yazdı sorusuna cevap:Abese Suresi
Deistlerin ve ateistlerin bir argümanı olan Bu soruya bir çok şekilde reddiye yapılabilir illerdeki süreçte belki bu soruya geri dönebilirim dediğim gibi bu sualin bir çok cevap ve reddiyesi var ama şuanlık bir sure ile çevap vermekle yetineceğim o ayet ise Abese Suresi ilk kez duymuş olabilirsiniz bu sureyi şuana kadar camilerde hutbede bu ayetlerin okunduğunu görmediğim için normal karşılıyorum
Surenin Adı başta olmak üzere genel bir bilgilendirme yaparak başlamak istiyorum Mekke döneminde inmiş olan bu sure 42 âyettir. Sûre, adını birinci âyetteki “abese” fiilindenalmıştır. “Abese”, “yüzünü ekşitti” demektir. Bu yazımda bahsedeceğiz yüz ekşitme olayı olacaktır Mushaftaki sıralamada sekseninci, iniş sırasına göre yirmi dördüncü sûredir. Necm sûresinden sonra, Kadir sûresinden önce Mekke’de inmiştir
﴾1﴿Yüzünü ekşitip başını çevirdi.
﴾2﴿ Görme engelli o kişi geldi diye.
﴾3﴿ Ama (ey Peygamber!) Sen nereden bileceksin, belki o kendini arındıracaktı.
﴾4﴿ Yahut o bir öğüt alacak, bu öğüt kendisine fayda verecekti.
﴾5-6﴿ Sen ise kendini her bakımdan ihtiyaçsız görenle ilgileniyorsun.
﴾7﴿ Onun arınmamasından sen sorumlu tutulmayacaksın ki!
﴾8-10﴿ Gönlünde Allah korkusu taşıyarak koşup sana geleni umursamıyorsun!
Abese Suresi - 1-10 . Ayet
Ayetlerin Tefsiri ile devam edelim: Hz. Peygamber putperest önderlerin ikna edilmesi halinde onları izleyen halkın İslâm’ı daha kolay benimseyecekleri düşüncesiyle onlarla da meşgul oluyordu. Böyle biriyle yaptığı görüşmenin ortasında yanlarına gelen görme engelli sahâbî Abdullah İbn Ümmü Mektûm’un kendisine yönelttiği sorudan rahatsız olarak yüzünü ekşitmiş, ona cevap vermemişti. Bunun üzerine Allah Teâlâ, resulünü âyetlerdeki sitemli ifadelerle uyardı. Bundan etkilenen Hz. Peygamber’in, daha sonra zaman zaman Abdullah’ı gördüğünde, “Kendisinden dolayı rabbimin beni azarladığı şahsa merhaba!” diyerek ona iltifatta bulunduğu rivayet edilir (Hattâbî, Me‘âlimü’s-Sünen, III, 3; Sa‘lebî, el-Keşf ve’l-Beyân, X, 131; Begavî, Tefsîru’l-Beğavî, V, 210).
Asıl konuya giriş yapalım: Bu ayet vesileyle Kuran-ı Kerim-i Hz Muhammed'in yazmadığı açıktır kim ben Peygamberim diye dolaşırken kendi yazdığı bir ilahi kitapta kendisini hiciv ederek otoritesine zarar verir ki peygamber eğer kendi yazsaydı olabildiğince kendini yüceltirdi. Ve hatalarına yer vermezdi
Ayrıca bu ayetler vesilesiyle şunları da anlıyoruz Bu âyetler, vahyin objektifliğini ve peygamberin insanlığa kendi istek ve düşüncelerini değil, ilâhî vahyi tebliğ ettiğini, ayrıca onun bir ilâh gibi yanılgısız sayılmaması gerektiğini göstermesi bakımından son derece anlamlıdır. Bunun kadar önemli bir husus da Resûlullah’ın, kendi tutumunu eleştiren bu âyetleri, en ufak bir kaygı ve komplekse kapılmadan halka okuması, duyurmasıdır. Bu da onun dâvetindeki samimiyetini, hakikat sevgisini ve üstün ahlâkını gösterir.
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.