Hepimizin önünde ıssız ve uzun bir yol, ne başı belli, ne sonu ve çalıların arasında her zaman bir bağlama. Mesele, ayağını yere her bastığında, kenetlenmiş eller gibi yapışmak tabiata ve kopuşlardan korkmamak, ayağını her kaldırdığında… Bize düşen bunu hatırlamak, hiç değilse geceleri, tam da uykuya dalmadan ve zor da olsa mümkünse, biri olma peşinde koşmadan.
Sayfa 81Kitabı okudu
·
21 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.