snelman-ebeveyn ve çocuk6
Çocukların önünde yapılan kavgaların kabalığından ve aşağılığından bahsetmiyorum bile. Ebeveynler sıklıkla birbirilerini suçlayarak çocuklara şöyle yönelir:
"Ne biçim bir babanız var, görün çocuklar!"
"Nasıl bir anneniz var, gördünüz mü?"
Ve sonrasında da yeni kabalıklar, yeni hakaretler uydururlar. Örneğin, evde sakince yapılan bir sohbeti ele alalım. Türlü çevreden toplanan dedikodularla yapılan boş, sıkıcı bir gevezelik. Gereksiz şikâyetler, fazladan üç kuruş için kurulan zavallı düşler, alacalı bez parçaları ve işteki düşük zamlardan bahsedilen boş bir gevezelik.
Bu 1 gevezelikler çocukların 15-20 yıl boyunca kurbağalar gibi debelendiği yoğun bir bataklığa benziyor. Sonrasında büyükler gençlerin neden kartallar gibi göklerde süzülme diğine, kanatsız kaldıklarına şaşırıyorlar.
Peki, kıymetli ebeveynler! Sizlere şunu sormama müsaade edin: Çocuklarınız böyle bir yetiştirme tarzıyla hakikaten de kanatlara sahip olabilir miydi? Veya siz daha en başından, onlar kanat çıkarırken bu kanatları kırıp çocukları kanatsız mı bıraktınız?
Sayfa 83 - İndigo Yayınları, 26. Basım, Temmuz, 2019
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.