En büyük sorunumuz ne biliyor musunuz? Canı sıkıldığında, işi düştüğünde yazan insanları canımız ciğerimiz sanıyor, en kıymetli vakitlerimizi veriyoruz. Canımız çıksın, canları yanmaz.
Çünkü bizler işimiz düşünce birilerine yazmaya ar eder, utanırız. Ama onlar, cüretkar olduklarından bunun ayrımını bile fark etmezler.
Önceliklendirmemek lazım, Günaydın Hocam 🌱🌷🌱
İnsan doğası gereği her yüzüne gülene daha ilk saniyede bir sempati duyar. ve hakkında şaibe duymayı da o an için düşünemez, yakıştıramaz. Sonrası malum.. Hep aynı yerden yumruk yeriz ve bunu kendi elimizle kader haline getiririz.