İnsan bir kez güçlü bir biçimde sevme şansına erdi
mi tüm yaşamı bu ateşi ve bu ışığı aramakla geçer. Güzellikten ve ona bağlı
olan hazsal mutluluktan vazgeçiş, mutsuzlukta karar kılma, bir büyüklük
ister; o büyüklük de bende yok. Ama, ne de olsa, dışlamaya zorlayan hiçbir
şey gerçek değildir. Yalıtlanan güzellik sonunda suratını buruşturur, yalnız
adalet sonunda ezer. Birini dışlayarak bir başkasına yararlı olmak isteyen
kişinin hiç kimseye, hatta kendine bile yararı dokunmaz, sonuçta,
adaletsizliğe iki kez destek vermiş olur. Bir gün gelir, hep kasılmak
yüzünden, hiçbir şey hayranlık uyandırmaz olur, her şey bellidir, yaşam hep
yeniden başlamakla geçer. Sürgün zamanıdır artık, kurumuş yaşamın, ölü
tinlerin zamanıdır. Yeniden yaşamak için, bir lütuf, kendini unutmak ya da
bir yurt gerekir. Kimi sabahlar, bir sokağın dönemecinde, yüreğin üstüne
çok hoş bir çiy düşer, sonra buharlaşıverir. Ama serinliği kalır ve yürek hep
onu ister. Gene yola çıkmam gerekmişti.