Allah'ın dört ismini hatırlayalım: Cemal, Celal, Kemal ve Baki... Cemal güzelliği, Celal güç ve şiddet sahibi olmayı, Kemal mükemmelliği, Baki ise sonsuz olanı anlatır. İnsan da Allah'ın tecelli ettiği varlık olarak okunur. Dolayısıyla her insanda, kısmen bu isimlerin tezahürleri var. İnsan cemali sever, celaldir; kemale ermeyi ve baki olmayı umar. Bu sebeple eşin eşinden mükemmel olmasını beklemesi doğaldır. Ancak bir de dünyada yaşıyoruz; dünya mükemmelliğin yurdu değil. İnsan aciz ve küçük bir varlıktır; maruz kaldığı hayatın hepsine yetemez. Nefs vardır insanda; ruhu yukarılara çıkmak isterken, bedeni onu aşağılara çeker. Bu sebeple insan istese de mükemmel, eksiksiz olamaz. Hakiki anlamda tek mükemmel Allah'tır. İnsan haddini bilmeli, imkânları nispetinde bir şey istemeli ve beklemelidir. Allah bile yargı gününde yargılamayı yaparken artı ve eksileri tartar; artıları bir fazla gelen insanı kazanmış sayar. İnsan kim oluyor ki, eşinden yüzde yüz mükemmel olmasını bekleyebiliyor? Eşinden mükemmel olmasını bekleyen kendisi mükemmel mi? Hiç mi kusuru yok? Birinin bir kusuru var diye dokuz iyisini görmemek nasıl bir adalettir?
Sayfa 137
·
75 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.