Ona verilen yaşamı istemediğini bildiğimiz bir insan yapmak, diyor Oehler, çünkü hiçbir insan ona verilen yaşamı istemez, bu ergeç ama kesinlikle her insanda bu insan henüz yokken ortaya çıkar, böyle bir insanı yapmak gerçekten cinayettir. İnsanlar çaresizlikleriyle yoğrulan alçaklıkları içinde kendi kendilerine yaşamlarına sahip olmak istediklerini telkin ederler, oysa gerçekte hiçbir zaman yaşamlarına sahip olmak istemezler, çünkü kendi yaşamlarından ve temelde sorumsuz üreticilerinden nefret ettikleri kadar hiçbir şeyden nefret etmezler, bu üreticiler ürettiklerinden bu gerçek yüzünden ayrılmış olsalar ya da olmasalar bile bu gerçek yüzünden mahvolmak istemezler. Bu inanılmaz yalana bütün insanlar kendilerini inandırıyor, milyonlar bu yalana inanıyor. Kendi yaşamlarını istediklerini söylüyorlar, her gün toplumda bunu gösteriyorlar, ama gerçek, yaşamlarını istemedikleri. Hiçbir insan, yaşamına sahip olmak istemiyor, herkes kendi yaşamından memnun, ama ona sahip olmak istemiyor, bir kez yaşamı var, diyor Oehler, yaşamının kendisi için bir şey olduğuyla kendini aldatıyor, ama gerçekte ve doğrusu, bu onun için dehşet verici olmaktan başka bir şey değil.
Sayfa 17Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·698 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.