Farklı hayatlar, farklı düşüncelerin ardında kalan birden fazla sözün ağırlığında nedense farklı kelimeler farklı sesler aramaya gitmişti. Gidenlerin aksine sorduğu soruda kendine " neden " diye sormuştu. Sorunun cevabında ise, insanlar nedensizce sorulan sorulara neden diye sorarlar ama bilmezler ki nedenin cevabı uzun, bu nedenin ardında saklanan bir sürü kelime vardır. Boğazımı tırmalayan ve sesimi titreten...
Bilmezler ki, için yandığı bu hayatta dışın gülümsediği bir dünyada yaşıyoruz. Kimin doğru, kimin yanlış olduğunu çözemiyoruz. Aksine sevmenin verdiği yetkide verilen tepkiye sebep olan nedenlerde ekleniyor. Ama bilmezler ki, her gidenin bir durağı vardır. Herhangi bir durakta iner ve diğerine yürürsün. Bu hayatta, tek durağın olduğu adres onun kapısıydı. Ama o hiç beni anlamadı.
Belki de anlamak istemedi, düşünmek istemedi. Bir kelime dahi konuşmadığım insana duyduğum bu sevginin tarifini veremeyecektim. Ailenin seni düşündüğünü ve bu hayatta seni yalnız bırakmayacağı hissi de bilmukabele. Her giden ardında iz bırakır, yaşıyordum belki ama sorgulayınca hayatı yaşım büyümeye devam edince susuyor ve iyice yalnızlaşıyordum. Sessizliğim bir gün tepecekti ve ben bunu biliyordum, tükenmiştim ve bitkinlik üstüme düştü. Sayfaların arasına anlatırken düşünüyordum, neyden bahsedilirdi ki? Her şekilde mükemmeldi, gözleri desem rüyaya daldırıyordu, yüzü desem ayın bir şaheseri gibiydi.
Ellerinin narifliği belkide canımı acıtıyordu elimi tutmadığı için.
··
3 artı 1'leme
·32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.