Ahmet Rasim'in çocukluk dönemini, özellikle eğitim hayatını konu alan hatıralarından müteşekkil bir eser. 1870-90'lı yılların İstanbul'undan, dolayısıyla bir imparatorluk şehrindeki kültürel hayattan kesitlerde sunuyor olması, o dönem hakkında az da olsa bilgi sahibi olmamıza vesile oluyor. Ancak yazar özellikle o dönemdeki eğitim sisteminin şiddet yanlısı yönüne dikkat çekerek eleştirel bir tarz sergiliyor.