Hatırladıkça anlarmış insan, unuttukça tükenirmiş.
Acı diner.
Unutursan acı diner.
Acıyı unutursun acı diner de, hayattan acıyı çıkar geriye ne kalır ki?
Allahım unutturmuş bana acımı, şükür, ama… İnsanı insan yapan çektiği acılarıymışsa…
Hafıza dediğin kederdir kâtip yaz bunu.
Dünya boşlukta nasıl duruyor sanıyorsun?
O, boşluk değil keder.
Kederi çıkar, dünya düşer.
Unutma.
Unutma.
Unutma.
*
“Allahım yanmaya, paralanmaya, ufalanmaya razıyım; bana kendimi unutturma!”
Sayfa 131Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·808 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.