Engin Geçtan, uzmanlık alanı Pslkiyatri olan ve bu konudaki çalışmaları çok okunan, ülkemizin önemli fikir insanlarından biridir. "Zamane" ince olmasına rağmen çabuk bitmeyen bir kitap oldu benim için. Kitap 21 önemli konuyu irdeliyor. Sade ve yalın bir dille herkesin anlayacağı bir perspektifte yazılmış bir kitap. Bazı yerlerde esprili, bazı yerlerde kaygılı tutumu ve örneklerle zenginleştirmesi kitabı elden bırakmadan okuma açısından önemliydi. Yazar girişe; "Türkiye adaletli bir yer değil." diyen çocuğun sözüyle başlayarak, toplumun değişimini, hangi olay ve tarihlerin bu değişime neden olduğunu ve süreçleri anlatmaktadır. Özerk insan olmanın gerekliliği, dinleme ve işitmenin önemi, kimlik sorunları ve bireysel sorunlar gibi pek çok konuda açıklamalarda bulunmaktadır. Bireyin sorunlarıyla ilgili birçok tespitler ortaya koymaktadır. Bunun yanında toplumsal hastalıkları tarihten yola çıkarak sebep ve sonuçlarıyla açıklamaktadır. Çözülen değerler ve umursamazlık konusunda, Türkiye'nin toplumsal yapısından örnekler verip bireysel sorunlara paralel olarak toplum değişimi ile ilgili analizler yapmaktadır. Örneğin 90'lı yıllarda medyada gündem olan tarikat şeyhi ve eşleri gibi. Benim açımdan kitabın en etklileyici bölümü çocuk yalnızlığı ve persona ve gölge bölümüydü. Persona başkalarına karşı takındığımız maske, gölge ise ortaya çıkmaması gereken, baskıladığımız kötü davranışlarımız. Bunu kontrol etmenin önemi vurgulanmakta kitapta. Çocuk yalnızlığı ise farkındalık konusu ile ilgiliydi. "Anlamsızlık ve boşluk duyguları, beraberinde yalnızlık ve yalnız kalma korkularını getirir." (sayfa: 27) "Kültüre, sanata, estetiğe ve görgüye ilgi duyulmayan bir ülkede ekonomik güç kazanmış olmanın sınıf atlamayı da kapsayabileceğini düşünüyorum. Kaldı ki sınıf, zaten tanımlanması zor ve soyut bir kavram." (sayfa:48) "Depresif insan bardağın boş yarısını algılama eğilimindedir. Bazıları çevresine sessizce kasvet yayar, Kimi ise hiçbir şeyden memnun olmaz, kusur arar, arayınca da bulur, neredeyse sürekli eleştireldir." (sayfa: 53) "Depresyonun değişmez belirtisi karamsarlıktır." (sayfa: 52) "Kendini sevdirebilmek kolaydır, ama aslolan sevebilmek" (safa: 54) "Küsmeyi seven bir toplumuz. Her vesileyle küsmeyi huy haline getirmiş insanlarımız bile var." (sayfa: 54) "Çünkü kültürümüzde olumsuz tepkiler daha kolay verilebildiği halde, olumlu tepkiler verme konusunda cimriyiz." (sayfa: 56) "Kaç ebeveyn görünürde uyumlu ve sessiz çocuğun belki de için için kızgınlık biriktirdiğinin farkında ki?" (sayfa: 57) "Korku ve şiddet, neden-sonuç ilişkileri karışık bir ilişkidir. Örneğin kadına ve çocuğa yönelik şiddetin gerisinde, çoğu zaman yetersizlik duyguları ve baş edememe korkuları bulunur." (sayfa: 88) Zaman değişirken, önemli değerlerimizi kaybetmemek dileğiyle...

ZamaneEngin Geçtan · Metis Yayınları · 20201,092 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

B. Uslu