En son Kinyas ve Kayra'yı okurken ağlamıştım. Korktuğum kitabı kolayca okumanın verdiği şaşkınlıkla, kitabın ağırlığının birleşmesi sonucu dökülmüştü yaşlar gözümden/gönlümden.. Yine en son o kitaba inceleme yazmışım; ne tesadüf.. Şermin Yaşar.. Ne yazsa okurum dediğim yazarlardan. Hikayeleriyle tanırız onu, yazdığı çocuk kitapları da çok meşhurdur. Bu kez bir roman dökülmüş kaleminden. İlk okuyanlardan olmanın keyfiyle aldım elime kitabı. Aynı keyifle çevirdim sayfaları. Özlemişim. İyi geldi. Ama kitabın ikinci yarısında sarstı yazılanlar. Tam dedim ki yavan ilerleyip bitecek, bambaşka hâl aldı olaylar. Utandım yazara yakıştırdığım sıfattan. Yirmi dört saatte on karakterin ağzından anlatılarak yaşanıp bitiyor roman. En az yetmiş seneyi bulur yaşaması. Anlatması da bir ömür. Bir çırpıda okunur. Bakmayın üç günde bitirdiğime. Ama sindirmesi inanın hâlâ bitmedi. Sıcağı sıcağına yazıyorum incelemeyi de. Başka türlüsü mümkün değil. Üç erkek kardeş. Emin, Ekrem, Ethem. Her biri için ayrı ahh çekiyorum, eşleri için ayrı. Kitabın başında sevgisizliğin için kızdığım Münevver Anne, affet; bu hikayede en çok yanan sen olmuşsun.. Daha fazla bahsetmek haksızlık olur. Gidin okuyun. Kendinizden bir şey bulacaksınız eminim. Kapağı kapatınca dört duvar arasında duramayıp kendimi dışarı attım. Bir sigara yaktım. Üç nefesten sonra iyi gelmedi meret. Söndürdüm. Havayı doldurdum ciğerlerime, veremedim. İçime bir şey oturdu. Ne diye sormayın. Üstüne gidin bir de kitapla aynı ismi taşıyan şarkıyı dinleyin. Sonra kendinizi çayın sıcaklığında mı bulursunuz, rakının soğukluğunda mı kaybederseniz ben bilmem arkadaşlar.. Bildiğim tek bir şey var: Seven sevdiğine sevdiğini söylesin..

Söyleme BilmesinlerŞermin Yaşar · Doğan Kitap · 20234,152 okunma

·

228 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

SabriyeK.