Gitmek, bazen uzaklaşmak bazen yakınlaşmak gibi geliyor ve bu ikisini bir eylemde topluyor olmanın verdiği o belirsizlik bana kendimi düşünme cesaretini veriyor. Nereye olduğu önemli değil, bir yere gidiyorum, kendimle gidiyorum, iyileştirmek ya da onarmak için gidiyorum. En çok da bulmak için. Bulmaktan çok “neyi” bulmam gerektiğini bilmek için. Bilirsiniz, yol yolcunun dilediğini mutlaka kale alır.
Sayfa 36
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.