Bir zamanlar her şeye üzülen, kimseye kıyamayan biriydim. Fakat bunun bir ayrıcalık değil, bir zaaf olduğunu anladığımda paramparçaydım. Sonra vazgeçtim kendimden çok başkalarını düşünmekten.
Çünkü kırılgan insanlara kırılacak eşyalar kadar özen gösterilmiyor bu dünyada...