Kendisinin de:
“Dilce susup
bedence konuşulan bir çağda
biliyorum kolay anlaşılmayacak.” dediği gibi, İsmet Özel’in kolay anlaşılamadığını ve her insanın da anlamadığını bilen biriyim. Böylelikle başladım kitaba. Bazı cümle veya paragraf başlarında “işte, yanlış bir düşünce” dedikten sonra sayfa sonuna doğru yazdıklarının haklı bir görüş olduğunu anladım.
Daha şairane bir anlatımı olduğunu sandığım kitap daha çok çeşitli ama aynı çember içinde olan konular üzerine bir deneme ve düşünce kitabıymış, fakat kesinlikle hayal kırıklığına uğradığımı söyleyemem.
Bu kitap bir çırpıda ve yüzeysel bir okumayla okunup bitirilecek bir kitap değil, sakin bir kafayla, üzerine düşünerek ve hatta bazı yerlerini tekrar tekrar okuyarak ilerlenecek bir tür. Roman okur gibi bir olay örgüsünü takip etmediğiniz için biraz zorlanılabilecek bir kitap ama okumaya değer.