YORGUN BURUŞUK BİRİYİM.
Sırtıma işledi Pençe yarası, kanatlanıp uçtum bir Kuş tüyü kadar hafifledi yüreğim. Saksıdaki çiçek bükmüş başını, toprak küsmüş suya.
Ateş alev alev filizleniyordu Şömine'de. Duvardaki Fotoğraf çerçevesi tatlı kadına ithafen asılıydı, gülümsemesi ihtiyar olmuşum. Sakallarım karışmış birbirine, hatıralar yokluyordu zihnimi.
Yorgun, buruşuk biriyim. Göz kapaklarım şişmiş, plak çalışıyordu. Kulağıma Melodi karışmış, ruhuma bakıyordum. Duvardaki resime bakıyordum, tekrar tekrar aşık oluyordum sevdiceğime.
Affet beni, bana gülümseyen kadın. Mezarlığına getiremedim çiçek. Görmüyor musun nasıl bükmüş başını? Tıpkı bana benzemiş, sana hasrettim. Bir su kadar ihtiyacım vardı, toprak bile küsmüş suya. Nasıl geleyim mezarlığına, ey gül yüzlüm?
- Rabiayazars
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.