𝓐𝓢̧𝓚 𝓗𝓘̇𝓚𝓐𝓨𝓔𝓢𝓘̇ “Sevgili uğruna kurban olan kim? Hangimiz hakikatli âşık?” Gunala, İshak, Bahşı, Kaknusia… 25 sene feda edilen canlar, ömür, emek, umut, hasret, sadakat, vuslat hayalleri…. Çırpındılar.. İmdat istediler Allah’tan.. Bahşı ve Kaknusia birbirlerini sevdiler. Papaz babası vermedi kaçarak nikahlandılar. Babası peşlerindeydi söz verdi Kaknuşşa senden ayrıldığım gün dilsiz olduğum gündür diye.. Babasının tuttuğu adamlar kızı, esir tüccarlarının eline düşürdü. Biliyordu hissediyordu sürdüğü izlerden, karısının Istanbul’a götürülmek üzere gemide olduğunu. Ne yaptı etti o da bindi. Nereden bilecekti Karadenizin hırçın suları onlara felaket getireceğini… Bulduğu an ile kaybettiği bir oldu. Kader onları başkalarıyla yollarını birleştirdi. İshak, Kaknusia’ya kimsesiz kalmışken kimse, sahipsiz kalmışken sahip olmuştu. Hamileydi onun kayığına bindiğinde. Kızını büyütmüş, ekmeğini getirmişti. Bahşı nikahlı eşi iken ona eş olmaktan uzak düşmüş ve ızdırabını çektirmiş hatıra diye bıraktığı sevdasıyla yüreğini yakıp yandırmıştı. Yatağında hançer, dolabında yemeni bekleyen sahte bir aile. Seven sevgisine de ortak istemezdi; ne severken, ne sevilirken… Gunala, kazadan sonra Bahşı’yı bir sahip görmüştü, kendisini köle. Güzeldi ama Kaknuşşa olmasaydı güzeldi.. Kalbi Kaknuşşa için atıyordu sevdiğinin. Bir gün Bahşı, Sultan Ahmet’in adının yaşatacağı cami hayalinin temelini atarken 20 yıldır aradığı gözler ondan koparılan Kaknuşşa karşısındaydı yine kaybetti.. Yine yıllar geçti cami bitti özlem bitmedi kavuşma hayalleri bitmedi. Gunala’nın canına tak dedi “Sevgili için can vermek her âşıkın kârıdır, oysa sevgili için can almak özgür aşıklara yaraşır”.. Ah nasıl bir sondu nasıl güzel bir kitaptı… Ben ağlayarak okuduğum satırlarda, İskender Pala yazarken ağlamış…

Aşk Hikayesiİskender Pala · Kapı Yayınları · 20231,575 okunma

·

175 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.