Hoca oğlunu eşeğe bindirmiş, kendi de yayan, köye gidiyormuş.
Karşıdan gelip geçenler aralarında şöyle demişler:
-Yaşlı adam yayan gidiyor, delikanlı da utanmadan eşeğe binmiş.
Dünya tersine dönmüş.
Bu sözleri işiten Hoca oğlunu indirmiş, kendi binmiş eşeğe. Bisüre sonra yol
kıyısında oturan bikaç kişinin şöyle dediklerini duymuş:
- Koca herif eşeğe binmiş utanmadan, ufacık çocuğu yaya bırakmış. İnsanoğlunda hiç acıma diye bişey kalmamış.
Hoca bu kez oğlunu da yanına alıp ikisi birlikte eşeğin sırtında gitmeye başlamışlar.
Çok geçmeden yine bikaç köylüyle karşılaşmışlar.
Köylülerden biri , ötekilere şöyle demiş:
-Yahu, şu cılız eşeğe ikisi birden binmiş.
Amma insafsızlık! Zavallı hayvanın beli kırılacak.
Bu sözleri de duyan Hoca kendisi de inmiş eşekten, oğlunu da indirmiş.
Eşek önde, onlar arkada köyün yolunu tutmuşlar.
Köye yaklaştıklarında yoldan geçenlerden biri, öbürlerine şöyle demiş:
-Şu aptallara bakın, eşek salına salına gidiyor, onlar eşeğin ardından yayan
yapıldak gidiyorlar. Ne akılsız bunlar...
Bu sözleri de duyan Hoca oğluna,
- Duydun ya, demiş, en iyisi kendi bildiğini yapmak; kimseye yaptığını
beğendiremezsin; elin ağzı torba değil ki büzesin.
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.