İlk sıralar Hacıağa, Sarı çizmeli, Çarıklı ve benzeri gibi sadece köylülüklerini vurgulayan sıfat ve adlarla tanımladıkları bu yeni politikacıları zamanla biraz daha yakından tanıdıkça gülmece yazarlarımız ve çizerlerimiz de ne yapacaklarını şaşırmışlar, Zübük, Zühtü, Kıro, Keko, Zonta, Maganda, Maço gibi her gün yeni bir ad uydurmaya başlamışlardır.