Gönderi

995. Gece
Zaman bizi birbirimizden ayırdı Kalp sensizlikten yandı Gözler sevdiklerimin ayrılığına ağlıyor Ayrılık şimdi, peki buluşmamız ne zaman Ey aydınlık saçan ayın doğuşu Sevgin kalbimi paramparça etti Keşke seni hiç tanımasaydım Çünkü hasretinle acıyı tattım Ey güneşin ışıldayan yüzü Bil ki Maruf'un kalbi sevginle yanıyor Gelecek günler bizi tekrar kavuşturur mu acaba Bizde bu buluşmayla mutluluğa ersek Sen aydınlık saçan ayın doğuşu, güneşim Yüzün tüm güzelliği ile hâlâ karşımda Ben aşkın acısına da razıyım Biliyorum ki aşkta mutluluk, açıdan sonra gelir *Binbir Gece Masalları
·
33 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.