Gönderi
Yenə bir Dostoyevski əsəri oxumağın xoşbəxtliyini yaşadım. Dostoyevskinin bu əsəri çox da irihəcmli bir əsər deyildi, lakin hər zamanki kimi oxucunu özünə çəkirdi.
İndi isə bir az əsərdən danışım: Dostoyevski əsas qəhrəmanımıza bir ad verməyib və əsər qəhrəmanın dilindən nəql olunur. Bu qəhrəmanımız bir xəyalpərəstdir, yəni gerçək dünyadan daha çox öz xəyal dünyasında yaşayır. Heç kəslə əlaqəyə girmədiyi halda Nastenka adlı bir qızla tanış olur.
"bazen insanlara sadece bizimle yaşadıkları için minnet duymaz mıyız?"
Hər ikisinin özlərinə məxsus, yalnız olduqları dünyaları var.
Əsərdə də onların dörd gecə boyunca danışmaları göstərilir. Qəhrəmanımız bu gecələri "bəyaz gecələr" adlandırır.
Əsər haqqında bir az spoiler verdim, buna görə daha da çox spoiler vermək istəmirəm. Sadəcə olaraq, onu deyə bilərəm ki, əsərin sonu heç də gözlədiyim kimi olmadı.
"Gecelerim bir sabahla sona erdi."
Sonunda böyük bir təəccüb hissi yaşadım.
Bunu deyə bilərəm ki, əsər bir az üzüntü içerir.
Kitabı tövsiyyə edirəmmi? - Mütləq.. Bir Dostoyevski fanatı olaraq hər kəsin oxumasını məsləhət görərdim.
Kitaba puanım: 9/10
"Neden en iyi insanlar bile diğerlerinden bir şeyler saklıyorlar ve onları bir şeyden mahrum bırakıyor gibi görünüyorlar?.."
·
2 plus 1
·84 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.