"Işıktan ve ışığın sayesinde görebileceklerimden ne kadar korktuğumu, bir anlığına da olsa unutmuş ve boş bulunup yakmıştım çakmağı. Ama ne alevini, dudaklarımdaki sigaranın ucuna götürebildim ne de hareket edebildim. Çünkü o çakmağın ışığında cehennemi gördüm. Üstelik o cehennemdeki tek ateş, benim elimdeydi. Demek ki şeytan bendim ve orası benim evimdi."
Sayfa 183Kitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.