Öncelikle İrvin Yaloomun kitaplarını okumani öneririm. İnsan çoğu zaman ölümü düşünmez. Baksana etrafındaki insanlara, hep bu dünyada daha iyi nasıl yaşarım için plan yapıyorlar. Herkes giyim kuşam ın peşinde, faizle ev ve araba almanın derdinde. Bunların hepsi ölümü inkardir. İnsan haz kaynaklarını üzerinden zamanı dondurur, hazlari yaşar. Çünkü zaman akarsa ölüme yaklaşır. İnsan ölüme yaklasmamak için hayati donduruyor. Narisistlere gelince, onlar için bir şey kötü gittiğinde öfkelenir, çünkü onların mutlu olmaya hakkı vardır, ancak mutsuz olmaya hakkı yoktur. O kadar çok kendilerine odaklanmislar ki, güç ellerinde olmadı mı sürekli bir isyan ve şikayet haline giriyorlar. Bu da gücü yitirmeleri anlamına geliyor. Halbuki acı insan ile Allah arasındaki tek bağdır. Bir anlamda teslimiyet göstermeyerek bir razı olmama hali içinde isyan ediyorlar