İnsanoğlu için travmaların en büyüğü ölümdür. Ölüm söz konusu olunca da ilk akla gelen yine dindir. "Ölüme çare bulunmadıkça din yok olmaz." Kaderimizin son durağı olan, bunun için de hep barışık olmamız gereken bir olgudur ölüm. Mevlana bizi ölümle en doruk noktada barıştırır. "Şeb-i Arus" der kendi ölüm gününe. "Düğün gecesi"dir ölüm onun için. Yar bildiği Allah'ına kavuşacaktır o gün. Sema ayinininde semazenlerin giydiği tennûre adı verilen uzun beyaz giysi, kefeni; yelek, mezarı; sikke adını alan külah ise mezar taşını temsil eder. Hangi felsefe hangi düşünce hangi anlayış insanı ölümle bu kadar anlamlı şekilde barıştırabilir ki?
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.