Medine Aliyeva "Sensiz"
Bir gün də ömrümdən beləcə keçdi sənsiz
Mən indi hər gün damla-damla ölürəm sənsiz
Bu şəhər sən varikən bir şeirdi, yoxdu mənası sənsiz
Xəyallarımı da göz yaşlarım yuyub apardı sənsiz...
Daha soraq gətirmir səndən dəli küləklər Sanki zülmətə bürünüb bütün şəhər, bütün küçələr
Sahili də boş görüb çırpındı dəniz sənsiz
Lal olub indi sevincim ağlamır, gülmür sənsiz...
Gecələr seyrə çıxıb dağ dərəni sorağınla
Qalıram baş-başa mən hey fikrinlə, xəyalınla
Həsrətindən könül evim yanar odlara sənsiz Parçalanar dərdli könül, parçalanar yenə sənsiz...
Dözməyib həsrətinə hər gecə fəryad edərəm Ömrümü bil ki, senin yoluna qurban edərəm Tapmaram mən səadət bil ki, dünyada sənsiz Ulduzlu göylərə mən bir daha baxmaram sənsiz...
Sənsiz çiçəklər açmasın, axar sular dayansın Ruhum tərk etsin məni, səmalara ucalsın Ömrümə gəlməsin bahar, doğmasın günəş sənsiz
Dönməsin dünya daha, dayansın heyat sənsiz...
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.