Korkunç bir hikaye... Hikayenin korkunçluğu onda geçen ölüm makinasının kendisinden çok, ona sahip çıkmak, geliştirmeye izni olmasa da, en azından hayatta tutmak ve yürürlükten kaldırılmasına izin vermemekte olan cellat efendi.
Baştan sona akıcı olan ve insan ruhuna dair çok değerli ipucları veren hikaye, belkide bu korkunçluğundan dolayı pek revaçta bir hikaye değil. Ama ben çok beğendim ve Dostoyevski gibi insanın derinliklerindeki karanlıklara ışık tutan Kafka'ya bu hikayede de şapka çıkardım. Ölünün vasiyeti kutsaldır, ama ben ölünce eserlerimin hepsini yak dediği arkadaşı 
Max Brod iyiki onu dinlememiş ve istifademize sunmuş. Bize de okumak ve insana dair ibret almak düşer. Okumamak büyük kusur, bilhassa Kafka'yı.
Kitapla kalin...
·
210 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.