1926 yılında Seyyid Ahmedü'ş-Şerif'den Türkiye'yi terk etmesi istendi.
Lozan Anlaşması'na kadar el üstünde tutulmuş, hilafetin kaldırılması ve yetkisinin TBMM'ye devrine karşı çıkmamıştı. Cumhuriyet'in ilanından sonra gerçekleştirilen uygulamalardan sukut-ı hayale uğradığı tahmin edilebilir. Hükümet, bu dönemde Senusî'yi takibe aldı ve Mersin'in Hıristiyan bir köyünde mecburi ikamete tâbi tuttu. İtalyanlar Büyük Senusi'nin Türkiye'de bulunmasından rahatsızdı. Lozan'da, 1912'deki Osmanlı-İtalyan anlaşmasının teyidi mahiyetinde Türkiye'nin Libya ve Libyalılarla bütün ilişkilerini kesmesini anlaşma metnine koydurmak için büyük çaba sarfettiler. Antlaşmada tek istisna, müslüman din makamlarının ruhani yetkilerinin devam edeceği yönündeki hükümdü. (Bu hükmün de, hilafetin ilgası ile, geçerliği kalmamıştır.)
·
59 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.