İçinde bulunduğu albüm The Division Bell evrensel iletişim ve duygu durumuna dair yüzyılların damıttığı bir manifesto bir anlamışlık hissi bence. Ve nadir bir sanatsal zirve olmasının kanıtı ise The Division Bell'in görece az dinlenen bir Pink Floyd albümü olması. The Division Bell'in albüm kapağını her elime aldığımda Picasso, Dali, Matisse ve Klimt, Magritte tablolarına bakar gibi hissediyorum. Tabi ki nefis bir post-modern Pink Floyd stilize yorumuyla bezenmiş.