Gerçek şu ki doğduğumuzdan beri kendimizden önce diğer insanları düşündüğümüz için alkışlanıyor ve takdir ediliyoruz: "Ay baksana oyuncaklarını hediye ediyor, çok cömert!", "Ne kadar tatlı bir kız... Küçük kurabiyeyi kendi alıp büyük olanı erkek kardeşine bıraktı, gördün mü?" gibi cümleler duyuyoruz. Bu tutumla bize verilen mesaj çok açıktır: İyisiniz çünkü kendinizden önce başkalarını düşünüyorsunuz. Burada üstü kapalı bir mesaj daha vardır: Diğer insanların istediği şeylere ulaşması, sizin istediğiniz şeylere ulaşmanızdan çok daha önemli. Hatta bu mesajın altında da şu gizlidir: Sizin istediğiniz şey, diğer insanların istedikleri şeylere ulaşması. Diğerleri için gösterdiğimiz çabanın bizim değerimizi belirlediğini öğrendikten sonra "bencil olarak yaftalanmak" bizim için mümkün olan en kötü eleştiri halini alır çünkü temel değerimizden şüphe etmemize sebep olur.
Sayfa 37Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.