Cengiz Aytmatov, lise yıllarımda edebiyat öğretmenimin önerdiği bir yazardı. Kitaplarını hep merak etmiş ancak bu zamana dek okumamıştım. Edebiyat öğretmenime beni bu yazarla tanıştırdığı için sonsuz teşekkürler. Başından sonuna tüylerim ürpererek okuduğum bu kitap, insanın varoluşu ve özü adına anlamlı katkılar sağladı. Kitaptaki adsız çocuk sevinciyle, acısıyla, hayalleriyle içimde yer etti. Hep yalnız ve mücadele içinde süren yaşamında hayallerine, inancına, umuduna tutundu. Bir gün ailesine kavuşmak ümidiyle o beyaz gemiye kavuşmayı diledi. Balık olup beyaz gemiye yüzebilmek... Dünya, insanlık bu denli acınası haldeyken saflığı ve temizliği ile kalbimde hissettim onu. İnsanın merhametine, vicdanına dokunan bir eser. Kitabın bir diğer sevdiğim yönü betimlemeleri oldu. O coğrafyanın yabancısı olmama rağmen muazzam betimlemeler sayesinde artık fikrim var. Cengiz Aytmatov ve eserlerinin kütüphanemde bulunması ne büyük bir gurur. Bendeki yeri her zaman farklı olacak. İnsanlar niçin böyle yaşıyorlardı? Niçin bazıları iyi bazıları kötüydü? Niye bazıları mutlu, bazıları mutsuz? Niye bazılarından herkes korkar da bazılarından kimse korkmaz?

Beyaz GemiCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 201870,8bin okunma

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kübra Göğebakan