Pişmanlık gözyaşları, geri getirilemez, saf zamanların hatıralarının gözyaşları; çok mutlu olabileceği gençliğini boşuna mahvetmiş olmaktan kaynaklanan hüsranın gözyaşları. Kahkaha atmak ve şarkı söylemek, yaşadığı acının karşısında küfür gibi geliyordu.