Apollon "ışıldayan tanrı, ışık tanrısı"nın görsel temayülü
Müzik alemine hükmeden Dionysos'un görsel olmayan, "görüntüsel olmayan" temayülü
Apollon ışık ve bilgelik tanrısı olarak Batı felsefe ve düşünce geleneğine dair metafora uyan bir temsildir. Bunun altında yatan Apolloncu geleneğin tarihsel izdüşümü önemlidir.
Nietzsche ışıldayan tanrı Apollon'a yanılsama tanrısı olarak da bakmakta, bu nedenle Almancada hem ışık hem benzerlik ya da yanılsama anlamına gelen Schein sözünü kullanır.
Bu metinleri değerlendirirken, tarihi Apollon ve Batı düşünce tarihinin Antik Yunan'a uzanan köklerini bilerek Nietzsche okumanın faydaları çoktur.
Politik olarak "ışığın çocukları" veya sinema tarihinde (Yıldız Savaşları) karanlık ve aydınlık zıtlığı kullanılırken yapılan Apollon'a gönderme de bu sebeple önem taşır, çünkü ışık aynı zamanda yanılsama için önemli bir araçtır. Medyanın, sinemanın, gösteri sanatlarının politik alt metinleri kullanmada ne kadar güçlü olduğu, medya yalanlarının büyük savaşları başlatmada oynadığı rolden anlaşılabilir.