#Varoluşsal Sancılar Anlatıcı; çekingen, yalnız ve hayalperest bir karakterdir. Yalnızlık onun hayatinin merkezindedir. Daha önce hiç aşık olmamış ve bir kadınla yakınlaşmamıştır. Petersburg sokaklarında insanlardan izole bir şekilde yaşamaktadır. Bu yalnızlıkta, kendine duvarlar örerek iç dünyasındaki çatışmalarla başa çıkmaya çalışmaktadır. Fakat bu yalnızlık duygusu onun varoluşsal sancılarını arttırarak derinleştirmektedir. Anlatıcı, yaşamın anlamını arayış içinde düşüncelere sürüklenir ve bu içsel boşluğu dolduracak bir şeyler aramaktadır. # İdealize Aşk Anlatıcı, Nastenka’ya onu gördüğü ilk gün aşık olur. Anlatıcı, ilginç bir sekilde Nastenka’yı tanımadan ona karşı sevgi besler. Üstelik bu sevgiyi hayalinde mükemmeleştirerek ona karşı hayranlık derecesinde aşık olur. Anlatıcının varoluşsal sancıları sonucunda iç dünyasında oluşan bu boşluğu doldurma arayışındadır. Bu arayışı Nastenka’ya duyduğu idealize aşk ile birleştirerek iç dünyasındaki boşluğunu doldurur. Bu sayede güven ve duygusal bağlılık ihtiyacını karşılamış olur. Bu durum ne kadar hayalci ve mantıksız bir yaklaşım gibi görünse de aşk zaten böyle bir olgudur. Bu idealizasyon olmadan kusurlarla dolu insanlara kusursuz bir sevgi yüklemek olanaksızdır. Anlatıcı, Nastenka’yı da gerçeklerden uzaklaştırarak onunla yaşadığı hayali bir dünya kurar ve bu dünyaya sığınarak mutluluk bulur. Anlatıcı için Nastenka çatışmalarını sonlandıracak bir kurtuluş yoludur. # Gerçeklerle Yüzleşme Anlatıcı, Nastenka ile yaşadığı toplam 4 günlük ilişki de büyük umut bulur. Nastenka’yı mükemmel biri olarak görür ve hayatının merkezine koyar. Fakat zamanla Nastenka’nın başka birine aşık olduğunu ve onu beklediğini anlar. Bu durumla yüzleşmek zorunda kalan anlatıcı, idealize edilmiş aşkı ile gerçeklik arasındaki çatışmayı ruhunun derinliklerinde yaşar. Artık bu anlam arayışının gerçek olmadığını ve içsel boşluğunu dolduramayacağını anlar. Nastenka’nın yapacağı seçimlerin kendi yaşamının yönünü değiştireceğini ve bu seçimlerin her biriyle yüzleşmek zorunda kalacağını fark eder. Bir uçuruma düşmekte olduğunu gören anlatıcı Nastenka’ya arkadaş kalacaklarına dair söz vermesine rağmen hislerini anlatır. Nastenka beklediği kişinin artık gelmeyeceğini düşündüğü ve anlatıcının temiz yürekliliğinden etkilendiği için onunla olmayı kabul eder. Anlatıcı mutluluktan havalar uçar fakat tam bu sırada Nastenka’nın beklediği kişi gelir ve Nastenka yaptığı seçimde eski aşkını tercih eder. Yalnızca bir anlığına mutlu olabilen anlatıcı dehşet bir üzüntüye kapılır. Nastenka’nın bu seçimi onun yaşamının yönünü ve varoluşunu belirlemiştir artık. Anlatıcı, içsel boşluğunu dolduracak kadar büyüttüğü bu ideal aşkın hayalinde anlıkta olsa müthiş bir mutluluk bulmuştur. En az bu mutluluk kadar büyük ve korkunç bir gerçeklikle de hayali sona ermiştir. Belki Nastenka anlatıcının yaşadığı karanlık gecelerini beyaz gecelere çeviremedi fakat ne kadar acı çekmiş olsa da “Bir anlık mutluluk! Koskoca bir ömürde az şey mi?..”

Beyaz GecelerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202074,1bin okunma

·

335 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Arif