Her şey olması gerektiği gibi. Klişe ve bu yüzden güzel. Klişeler neden gereken itibarı görmüyor? Zeliha klişeleri severdi, ona göre klişeler haksız yere azımsanıyordu. Halbuki kişi on beş bilemedin yirmi klişeyle hatasız, iyi ve toplumsal kalmayı başararak ömrünü tamamına erdirebilirdi. İroni yok, ironi yok. Buna sahiden inanıyordu, yargılamadan, şerh düşmeden ve şüphe etmeden. Klişe denip de bir kenara atılan ve derinliğinden şüphe edilen şeyler gündelik hayatın şiiriydi ona göre. İnsanlığın deneyiminin ortaklaştığı anların billur birer temsili, kültür denen şeyin üzerinde uzlaşılmış ve uzlaşıldığı anda da ıskartaya çıkarılmış üvey evlatları. Üstelik birbirini hükümsüz kılar gibi görünen klişeler tek başlarınayken yine de doğruyu söylerlerdi.
·
17 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.