Aslında herkesin vardır bir yarası. Hani böyle kapanmasını istemediğin çok acı veren ama güzel bi yara. Çünkü güzel biri bırakmıştır sana o yarayı. Belki hatıra belki baktıkça canın yansın diye. Zamanla sen iyileştirirsin o yarayı bir doktor misali. Kim ki o dersin. Senin yaran her kabuk bağladığında aslında onun aklı, kalbi yerine yeni gelmeye yeni yeni düşünmeye başlar. Sen onu unutma ister çünkü sana bıraktı o yarayı. Neden kapansın ki. Neden unutasın ki onu. Bir şekilde çıkar gelir bi yerden yeniden deşmek için. Hiç demez ama kalan yarayı ben sarayım ne yeniden başkası deşebilsin ne de ben. Tek yaptığı şey sessizce yarayı kanatıp gitmek olur...