İnsan neyi tasdik edebilir ki? Kendimizi hangi “güzelliğe” kaptırsak sonunda kanıksama bizim esas duygumuz olmaktan öteye gidemiyor. Bu dünyaya öyle alıştık ki her şeyi en başa alma fikri ile başa çıkamıyoruz (m). Kitap,bize ne olduğumuzu ve üzerine çokça düşündüğümüz “kimim ben” sorunsalı ve neredeyse bütün kültürel faaliyetlerimiz ile yarattığımız kimliklerin bir sanrısal delilikten ibaret olduğunu alnımıza vurup duruyor. Kitabı okumak isteyen kişi, bütün yapıp etmelerinin Cioran tarafından tiksinti ile karşılandığını bilesin. Gerçi çoğumuz kendi yaptıklarımızdan yer yer tiksinmez miyiz? Kitaba dönelim efendiler!!! Kitap aslında dört bölümden oluşan birçok deneme yazısından oluşuyor. Yer yer kendini tekrar etse de dil konusunda epey etkileyici, şiirsel bir kullanım olduğunu direkt anlarsınız. “ Adam çok şairane çıplak bıraktı dünyamızı” ilk tepkim buydu. Yine de kitabın garip bir umut aşıladığını da söyleyebilirim. Hani şu acının ikizi olan umut! Kendisi bu sefer bir kabul ediş. İntihar etme kartı ile yaşama tutunuyoruz. Ben okurken oyundan çıkma kartı olarak düşündüm. Tıpkı Hikmet gibi… Elim sağlam, rest diyebilirim istediğim zaman… Ama isteğimi nerede bulabilirsem eğer… Sanırım kitabın tanıtımından kendi iç dünyamıza daldık, zaten öyle bir kitap. Depresif ruhlara önerilir; meraklısına servis edilir;bu adam ne diyor diyene yasaklanacak bu kitap… Midesi kuvvetli kişiler okusun lütfen!

Çürümenin KitabıEmil Michel Cioran · Metis Yayınları · 202110,5bin okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yıldırım Aşaroğlu