"İnsan kalbinin derinliklerinde diğerlerinin istediği şeyi yapmasını engellemeye yönelik bir arzu olsa gerek. Kurallar, kanunlar - hep öbür insanlar için. Ağaçtan inmeden önce içimizde olan, ayağa kalktığımızda da koparıp atamadığımız karanlık bir parça. Çünkü o insanlardan biri bile çıkıp: "Lütfen bunu geçirelim ki bırakmam gerektiğini bildiğim bir şeyi artık yapamıyor olayım!" demedi. Nyet, yoldaşlar, her zaman komşularının yaptığını görmekten nefret ettikleri bir şeydi. 'Onların iyiliği için' onları durdurmak konuşan kişi ondan zarar gördüğünü iddia ettiği için değil."
Sayfa 243Kitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.