Ellerimizle gömdük mertebeleri yüksek inançlarımızı. Kıymetsizleştirip bir kenara fırlatıverdik hepsini. Demekki o kadar da yer edinememişler kalplerimizde. İnanmamış mıydık yoksa? Sadece o an inanmak işimize mi geliyordu? Değişim bizde mi gerçekleşti? Zaman mı kandırdı hepimizi? Peki bugün inandığımız şeyin yarın ayaklar altına alındığını görsek tepkimiz nasıl olmalı? Ya da dün inandığımız değerler uğruna ölüme bile gidebilecekken bugünkü suskunluğumuz neyin habercisidir? Korkaklığı bir kenara bırakıp yüzleşme zamanımız gelmedi mi? Daha ne kadar bu sorulardan kaçacağız? Ya da ne zaman uyanacağız bize bizi unutturan bu uykudan?
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.