Sahabe ne şanslıydı. Bir sorunları olduğunda Peygamber(sas) aralarında idi. Hemen soruyor ve anında en doğrusu ne ise onu öğreniveriyorlardı. Aslında tâbiîn de (sahabeyi görenler) şanslıydı. Çünkü yanı başlarındaki sahabe, O'nus) görmüşler ve suyun menbaından beslenmişlerdi. İslamiyet peyderpey gelmiş ve onlar bu ulvi hakikatleri yudum yudum almış, zerrelerine kadar sindirip bünyelerine yerleştirmişlerdi. Fitnenin kol gezdiği bir yerde inanmış ve bilge bir sese ihtiyaç vardı
Sayfa 23 - Ahmet kekeç kütüphanesi
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.