Suat Derviş eserlerini okuduğumda kadın duygularının zirvesini görüyorum. Nefretse nefret, aşksa aşk, şefkatse şefkat. Kadın duyguları özellikle aşırı karmaşıktır, değişkendir. Sizin aşkınızdan kavrulsa bile, küçücük bir detay bile onu sonsuza dek kaybetmenize sebep ola bilir bazen. Çünkü o raddeye gelene kadar zaten çok emek vermiş, çok yıpranmıştır. Kadın daima kendiyle çelişkidedir, daim kafasında olasılıklar vardır, özellikle küçüklüğünden eksiklik travması varsa, sevginizden şüphe eder uzun bir süre. Ama çoğu zaman da bu şüphesinde haklıdır kadın. Çünkü hisseder, en ince ayrıntısına kadar.
Baş kahramanımız Süheyla da böyle bir kadındır. Duygularından oluşan buhranlarını Behice'ye yazdığı mektuplarında detaylı şekilde görebiliriz. Aşk mı hasiyet mi sorunsalını güzel bir şekilde işlemiş. Gönül isimli bir kedinin masalında insanların yaptığı seçimlerin aslında ne kadar anlamsız ve onları felakete götüren şey olduğunun şahidi olduk. Yazarın eserlerinin ana teması hep mutsuz bir kadın. Beni rahatsız eden şey, bir kaç kitabını okuduğum halde, halen güçlü bir kadın karakterine daha rastlamamam. Çünkü mantığıyla hareket eden kadınlar hep kazanır hayatta. Bizi de bu konuda motive etse güzel olurdu. iyi okumalar.
