Hiç duygularınızda kaybolduğunuz bir anınız oldu mu? Hiç şiir dizelerinde kaybolmak istediniz mi ? Umutla umutsuzluğun, aşk ve nefretin bir kitapta harmanlanması... Sanki her cümle bizimle konuşuyor edasında, ruhumuza dokunuyor cümleleri. Bazen mutlu ediyor, bazen içimizdeki savaşı çıkartıyor gün yüzüne. Bir dörtlükte aşkı yaşatırken diğer dörtlükte hüznü anlatıyor. Bazen ihaneti bazende mutluluğu anlatıyor bize.
Kendinizle baş başa kaldığınız bir anda okumanız gereken ilk şiir kitabı olmalı mutlaka. Eminim sizinde yüreğinize dokunacak dizeler , dörtlükler bulacaksınız kitapta.
----------------
- Mahrum kalmadıkça güzelliklerden
"Özlemek ne?" bilir miydık ?
Peki ya kavuşmak ?
Bu kadar kıymetli olur muydu ?
Rüyalar bu kadar gerçek,
Aldığın nefes bu kadar senin olur muydu?
Doğan güneşi sahiplenip
Süzülen ayı kıskanır mıydık ?
Baharlar bizim güzler sizin olsun denir miydi?
Mahrum kalmasak güzelliklerden
Yediğin kuru ekmek
İçtiğin su bu kadar lezzetli olur muydu ?
Bu özlem olmasa vuslata talip olur muydu ?
-----------------------
- Birçok sesi ilk kez duyuyor gibiyim,
Mesela kendimi.
En büyük günahı kendime işlemişim
Yok sayarak
İlk ihaneti kendime yapmışım
Özümü unutarak.
Zalimliğin kitabını yazmışım
Kendimi hiç affetmeyerek.
Adaletsizlik nedir yaşatmışım
Günahsız bir nuhu cehennemle korkutarak.
---------------------
Ya karşı kıyıdaki bizsek?
Terk eden, yüz üstü bırakan
Sevildiğini farketmeyen,
Ya bizim içinde şiirler yazılıyorsa?
Bizim içinde gözyaşları saklanıyorsa?
Yanlış anladıklarımız, hiç duymadıklarımız...
Burnumuzun dibinde oldukları halde
Varliklarini bilmediklerimizin
Hüzünlü ahları iliştirilmişse üzerimize ?
-----
Ya yaşattığımızı yaşıyorsak ?