Dağlarda öyle kaynaklar vardır ki, yeni yollar açıldıkça, onlara giden yollar silinir, kaynağa su içmeye gelen yolcuların sayısı durmadan azalır. Ve kaynakları yavaş yavaş nane ve böğürtlenler sarar. Yanından geçsen, göremez, fark edemez olursun. Böyle kaynakları çok az kişi hatırlar; sıcak bir günde ana yoldan saparak susuzluğunu gidermek için dağlara vurur. Bırakılmış kaynağı bulur, üstündeki otları aralar, bakar, "Hiç bulanmamış, ne kadar berrak, ne kadar soğuk "der, kaynağın sakinliğine, güzelliğine hayran olur. Suya eğilir, durgun suda kendini ,dağları, güneşi seyreder..ve böyle yerleri bilmemenin ne büyük mutsuzluk olduğunu düşünür. Burayı arkadaşlarına ,dostlarına anlatmaya karar verir . Ama hep unutur .
İşte bazen hayatta da böyle oluyor. Belki hayatın hayat olmasını sağlayan da bu .Ben bu kaynakların varlığını köye gittiğim zaman hatırladım.
Sayfa 57Kitabı okudu
·
14 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.