Londra’da bir hayvanat bahçesindeyiz. Birbirini tanımayan 2 yalnız insan hayatlarının sıradanlığı içerisinde hayvanat bahçesindeki 3 yaşlı kaplumbağayı denize ulaştırmanın hayalini kuruyorlar birbirini tanımadan. Bu iki yalnız karakter monoton hayatları içerisinde çırpınıyorlar aslında. Hayvanat bahçesi başbakıcısı George sayesinde ikisi de aynı amaç için biraraya geliyor: Kaplumbağaları Polpero sahilinden özgür bırakmak. Ama onlar için kaplumbağalar farklı bir yaşam olasılığına ilişkin bir sembol aslında. Bizim içinse ‘yalnızlık’ hakkında bol bol düşünebildiğimiz bir yolculuk. . Yazar William ve Neare’nın günlüklerini ardı ardına yer vererek hikayeyi oluşturuyor. Olayları peşpeşe birbirinin gözünden okumak çok keyifli. Bu sayede karakterlerin hayatlarını ve düşüncelerini daha yakından öğrenme fırsatı buluyoruz. Yazarın cümleleri çok sakin belki de o sadelik insanı daha da çok etkiliyor. Günlüklerde William ve Nearea’nin kendi kendileri ile konuşurken bizim de hayatta düşündüğümüz bir çok noktayı dile getiriyor yazar. Ben yalnızlık ile olan ilişkimizi irdelediği noktaları çok sevdim. Özellikle William’ın komşusu Bayan Neap’ın anlatıldığı bölümü ve yine komşusu göçmen Mr. Sandor’un dedikleri beni çok düşündürdü. Kitap hakkında belki de şunu diyebilirim; Bence yalnızlığı tüm yönleri ile ele alıyordu. Her bir karakterde yalnızlığın farklı bir yönünü görebiliyorsunuz. Ayrıca yazara teşekkür etmeliyiz ki romana klasik bir son vermeyerek diliyle yarattığı o sakinliği bozmuyor. Çevirmen Banu Karakaş’ın kitap tavsiyelerini zaten takip ediyordum. Yazarın dilinin sakinliğini bize yansıtmadaki başarısı için de teşekkür ediyorum. Benim sevdiğim bir kitap oldu Kaplumbağa Günlüğü

Kaplumbağa GünlüğüRussell Hoban · Yedi Yayınları · 202064 okunma

·

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Lepiskasaclikiz