Kitap genel olarak Beyza'nın diğer kitaplarına göre meraklıydı. Olay örgüsü olsun, karakterlerin kişilik özellikleri olsun diğer kitaplarına bakılırsa oldukça iyiydi fakat bazı betimlemeler, diyaloglar beni oldukça bunalttı. Diyaloglar bir anlam ifade etmiyor, sürekli birbirini tekrarlıyordu. Yazar bazı duyguları iyice anlatacağım diye o anın atmosferini bozuyor, uzun uzun uzadıya neredeyse hep aynı şeyleri diyerek anlatıyordu. Evet, anlatmaya çalıştığı şeyler güzel fakat az sözle de çok şey anlatılabilirdi. Olayların bazıları olmak içindi, onu yaşamak için değildi. Karakterlerin yaşadığını hissetmiyordum, karakterler var olmak için vardı. Herkesin dilinde olan o son; rüyalar, Tarot kartları gibi ipuçları ile ne olduğu bulunabilirdi. Ama ne yalan söyleyeyim gerçekten beklememiştim. Kitabı okumak istiyorsanız bence para verip almayın Wattpad'den okuyun. Yeni okumaya başladım diyorsanız okuyun. Yoksa sizi hayal kırıklığına uğratabilir. SPOİLER İÇEREBİLİR!!!!!!!!!! O sonun ne olduğunu merak edenler için en sonda ne olduğunu söyleyeceğim. Sara, gerçekten Beyza'nın yazmış olduğu diğer kadın karakterlere göre kendini daha rahat ifade edebilen, erkeklere bağımlı olmayan, toksik olmayan bir kadındı. Fakat yine de biraz aptaldı, çok değil ama yine de öyleydi. Mesela ben şu anlamama olayından nefret ederim ve karakter çoğu zaman bunu yapıyordu. Şövalye" ben sana aşığım" anlamına gelen sözleri göz göre göre kullanıyor ve sen hala anlamıyorsun. Kendisini kehanetin bebeği olarak görüyor bu yüzden kendi olamıyor, kendini anlamıyor ama bir noktadan sonra ise kendine güvenmeli. Bu zamana göre değerlendirmeyelim o zamana göre değerlendirelim bu kadar korkması biraz saçma. Zaten kraliçe olmak için eğitim almış, büyümüşsün. Sonunda intikam alacağım dedi inşallah alır bir güzel. Hazar gerçekten bir bomba. Kitap boyunca zaten hiç ısınamadım fakat Beyza'nın yazmış olduğu diğer erkek karakterlere göre gerçekten çok iyi birisiydi ( son beş bölümü saymazsak) Kendisini sürekli sınıf farkından dolayı kötülemesi... Tek kelimeyle berbattı. Evet, o dönemde bu böyle olması gerekirdi ama benim bahsetmek istediğim yer şu hep bu sorundan bahsediyorlar. Fakat bir çözüm arayışına girmiyorlar. Sonuçta sen kehanetin bebeğisin, kraliçe olacaksın kararlar artık senin elinde bunu hiç mi düşünmüyorsun. Hazar'ın o sondaki kişiliği gerçekten iğrenç. Ben kitabın sonuna kadar nötr baksam da son bölümde gerçekten nefret ettim. Ve kendi krallığından kaçarken hiç mi kral oğullarını aramıyor. Mesela bu konuda şu anlık benim için yazılmak için yazılmış bir durum. Eğer ki ikinci kitapta bu olay açılmazsa fikrim değişmez. Başka yazılmak için yazılmış duruma bir örnek daha vermek istiyorum. Bir bölümde Sara nehirde yıkanmak istiyordu fakat elbisesinin iplerini çözemediği için Hazar yardım ediyordu. Ancak o günün sonunda bir evde kalacaklardı. Ve Sara "aynı gün içinde" banyo yaptı. Nehirde açılmayan ipler, evdeyken açılıyordu. İnanılmaz değil mi? Sara biraz daha kendine güvense, bir kraliçe gibi davransa aslında şu anda dert ettikleri şeyler ne kadar da basit çözüm yolları var derler. Kitabın sonunda Hazar, savaş yaptıkları krallığın oğlu çıkıyor, artık da o krallığın kralı. Ve de Sara ile zorla evlendi.

Kalp MuhafızıBeyza Alkoç · İndigo Kitap · 20231,351 okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.