"Kısaca, ben 'Aferin'i hak ettiğini düşünüyorum. Bildiğin gibi ben hastayım. Kışın seninle görüştüğümüzde
herhalde üç dört aylık ömrüm var, diye düşünüyordum. Ne mutlu ki bugüne kadar geldim. Hareketlerim çok kısıtlanmadan hem de. Şimdi de sen mezun olup geldin. İşte bu yüzden sevinçliyim. Çok çalışıp çabalayan oğlunun kişinin ölümünden sonra mezun olmasındansa onun sağlığında okulunu bitirmesi, her anne babanın mutluluk sebebidir. Büyük hedeflerin olduğundan senin açından bakınca, 'Sadece üniversite mezuniyeti; aferin, aferin denilecek, muhteşem bir sey değil kesinlikle' gibi görünebilir. Oysa benim açımdan bakıver bir, durduğun yeri bir parça değiştirip. Yani mezuniyet senin için değilse bile benim için 'Aferin'i hak ediyor. Anladın mı mı şimdi?"
Sayfa 118Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.