Vefatını duyduğumda günlerce kendime gelememiştim. kaybettiğim sanki ailemden biriydi. Kendimi kötü hissettiğimde onun videolarını izler kuş gibi hafiflerdim. sanki bir el tüm sıkıntılarımı alır kurtarırdı beni o sıkıntılardan. Bu kitabı okuduğunda anladım ki bunları hisseden yalnızca ben değilmişim. Doğan Hocam güzel kalbiyle ulaştığı herkese böyle hissettiriyormuş. Okuduğum her güzel anı doğan Hocama olan hayranlığımı biraz daha arttırdı. O insanlarla o anıları ben de yaşadım gibi geldi. Doğan Hocamın çocuk ruhlu olması, hayat dolu olması, insanlara inanması, karşısındaki insana kendisini değerli hissettirmesi, değer vermesi, kalıp yargılara sığmaması, gönlünde insanlara yer açması, ve en önemlisi “mış gibi” yapmaması… onu sevmem ve ona hayran olmam için sebeplerimden yalnızca birkaç tanesi. Bu kitabı okuduktan sonra Doğan hocamı daha yakından tanıdığımı hissettim. Bundan dolayı okuduğum kitaplar dahil olmak üzere tüm kitaplarını onu daha iyi anlayarak ve onu daha çok tanımış halde tekrar okumaya karar verdim.

İyi kiYıldız Hacıevliyagil · Kronik Kitap · 2022166 okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ceylan