·
5 plus 1
·821 views
ALTIN AYAK I
Sana ben olmalıyım, ayaklarımdan ötürü gezinirdik Sevişir, bir derinliğe çıkarırdık kendimizi Adımlar atardık insanlık gürültüsünde;
Birinin acısında gibi doyulmaz inceliklerle Kaçıyer gibisine belki ölümden, korkudan, sesten Yere bir şeyler düşürürdük uzanıp almak için yeniden Dursak, ya da bir durmada görünsek Hiç değil bununla yetinsek azıcık da Ama ne gezer! şaşmaya ev hazırlar gibi Sürükler bizi Dünyanın kendini tekrarlaması elmada Kendini; leoparda benek.
Ben derim: sana olmak, seni duymak, seni yürümek Besbelli seni büyür n ek kendimde Ellerim kendini tekrarlar sen deyince.
BAKMALAR DENiZi Bakmalar görüyorum bütün gün türlü bakmalar Pencere bakması, sabahlar bakması, yeşil otlar bakması Hepsi de beni buluyorlar, hepsi de bir yağmur uysallığında Gördüm suyunki yumuşak, gördüm ağacınki katı Gördüm ama şey! gördüm ama nasıl! gördüm ama bu kadar ' göz ...
Aynı bir gözler denizi, aynı bir o kadar canlı ..
YERÇEKİMLİ KARANFiL
Biliyor musun? az az yaşıyorsun içimde Oysaki seninle güzel olmak var Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda Midemdi, aklıındı şu kadarcık kalıyor.
Sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel O başkası yok mu? bir yanındakine veriyor Derken karanfil elden ele.
Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk Birleşiyoruz sessizce.
Bir tüfektir ama doğrusu Ansızın görünen bir şey;
Kesilekalmış bir ot Bir çıkıntı ay yuvarlağında.
Susmak, o ölüme denk susmak Var ya, Bir tüfektir işte insanda Hem de pırıl pırıl bir tüfek Çocuklar korktuğuyla ...
KAYBOLA
Sana her zaman söylüyorum, senin yüzünde gülr n ek var Bakınca bir yaşama ordusu çıkıyor aydınlığa Bir çiçek geliyorsun yeraltı çevresinden Bir kartal gidiyorsun çıplağın ayaklarla Şimdi bir pembeyi kovuşturuyor Omzundan yukarıya üç kişi Deli ediyor onları saçlarında Bir karanfil çok Bir karanfil azala azala.
En saklı yerlerinden en güzelliğin çıkıyor Ansızın doğan hayvanlar gibi güzel Bakınca bir şiir canlıyorum dünyaya Yapılan bir şeydir şiir; yuvarlak, kırmızı, geniş En genişi en kırmızısı o ezilmişler katında Şimdi bir gizliyi kovuşturuyor Gözlerinden içeriye üç kişi Deli ediyor onları mısralarımda Bir karanfil az Bir karanfil çoğala çoğala.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.