Kitabın içeriği tarihsel olsa da konusu hala çok güncel. Geçmişten bu günlere kadar gelen hayvan katliamları ve bu durum için oluşturulan nedenler aralıksız sürüp gidiyor. Osmanlı'nın son yüzyılından cumhuriyet döneminin ilk on yıllarına kadar süren zaman aralığında modernleşme daha doğrusu Avrupalılaşma hareketleri baskındır. Avrupa'da sokakta hayvan yokken bizde olur mu? Hiç olmaz. O zaman kedi, köpek, karga ...vs demeden hepsi ortadan kaldırılaa... Kitabın konu ile ilgili kaynaklarını da ayrıca beğendim. Arşiv kayıtları, dönemin gazete haberleri, seyyahların eserlerinde yazdıkları ile konu hem gerçekçi hem de sağlam bir anlatıma kavuşmuş. Ve hayvanların katledilmesi için dün hangi bahaneler ileri sürülmüşse bugün de aynısı var. Çözüm olarak dün hayvanları katletmek, hatta hayvan başına, kuyruğuna ödül vermek gibi ne kadar yöntem uygulansa da hiçbiri çözüm olmamış. Bugünse aynı vahşilik yine çeşitli bahanelerle sürüyor. Avrupa'ya en düşman kafa bile konu sokak hayvanları olunca "Avrupa'ya git bakalım sokakta hayvan var mı?" savunmasına geçiyor. Oysa bizim kültürümüzde hayvanlar hep önemli yer tutmuş. Kitapta bu da oldukça açık şekilde anlatılmış, ki birçok yabancı seyyah hayvanlara olan sevgimizi, tutumumuzu komik bile bulmuş. Evet bizim sokaklarımızda kediler, köpekler, meydanlarımızda güvercinler, ağaçlarımızda serçeler hep olmuş. Ayasofya'nın kedisi Gli, metronun müdavimi köpek Boji, Efes antik kentinin kedileri ve niceleri şehrin de hayatımızın da bir parçasıdır ve bu bizim kültürümüzdür. İşin kötü yanıysa bir defa öldürmeye başlandı mı başlandığı yerde durmadığını görüyorsunuz kitapta. Önce köpekler, sonra kediler, kargalar, yaban hayvanları... sürüyor sürüyor... Bugün de süren aynı tartışmalar ve aynı çözüm önerilerinin (hayvanların katledilmesinin) neden işe yaramayacağını ve her canlının yaşam hakkını koruyacak çözümler bulmanın zorunlu olduğunu görmek ve anlamak için okunması gereken oldukça güzel içerikte bir kitap.